Opowieści o małych pyrkach

Wstać w piątek o 4:30, ruszyć po piątej rano w trasę, jeść śniadanie na trawie przy wiejskiej drodze.


Kilka godzin później na bosaka biegać po piachu i słuchać szumu fal, zjeść pyszną rybkę w ulubionej smażalni, skorzystać z oferty rozrywkowej



Szybko uciec od "wypoczywających" tłumów...


na jedną z dzikich plaż...



Przerobić obowiązkową wycieczkę pieszą




z uśmiechem na ustach


i wrócić do domu w środku nocy z niedzieli na poniedziałek z  bardzo pełną kartą w aparacie :-)

       "Za dwadzieścia lat

      bardziej będziesz żałował

      tego czego nie zrobiłeś,

      niż tego co zrobiłeś.


      Więc odwiąż liny,

      opuść bezpieczną przystań.

      Złap w żagle pomyślne wiatry.

      Podróżuj. Śnij. Odkrywaj."

Wczoraj przeczytałam te słowa Marka Twaina, jutro bladym świtem ruszamy na weekend nad polskie morze...

Mogłam się wreszcie przeciągnąć przed monitorem, zagarnęłam w kąt 3 segregatory, wrzuciłam do szuflady kasetę z kamery. Ważny klient jutro sobie poczyta a ja zapowiedziałam pospolite ruszenie: zajęcia w bibliotece, gdzie w ramach tegorocznej Lato z książką dzieciaki zajmują się twórczością Astrid Lindgren, czyli tym, co tygrysy...
Potem dzieciaki namówiły mnie na odwiedzenie terenów maltańskich, bo dzień wcześniej odkryły, ze zaparkował tam konwój RMF-u z atrakcjami typu symulatory oraz skoki na bungee. No to sobie posymulowaliśmy, bo żeby lecieć w dól na łeb na szyję to mnie nikt nie namówi (zawsze mogę mój strach przerobić na przeciwwskazania zdrowotne ze strony kręgosłupa, prawda?)
Na koniec obowiązkowy punkt programu nowy osiedlowy plac zabaw po totalnym liftingu, pod nosem  go mamy, więc Pyrki korzystają na całego i jeszcze im się nie znudził.
W przyszłym tygodniu czas ożywić życie towarzyskie, bo obiecaliśmy, że jak już wrócimy z naszych wojaży to pokażemy się znajomym.

Miały być wspomnienia z wakacji, zdjęcia są, nawet dużo zdjęć w galeryji, ścieżka jak zawsze.

...pierwszy sms, który odebrałam we wtorek miał w sobie słowa: klient, pilne, ważne...więc wspomnienia wakacyjne muszą poczekać.
Wpadło zlecenie, nad którym muszę posiedzieć, łatwo nie będzie, gdyż wiadomo, jak wygląda praca w domu ze wszystkimi moimi dziećmi na pokładzie.
Zwłaszcza, że jak w tej piosence "Ciągle pada".

A równo tydzień temu było tak...

Melduję posłusznie, że znowu jestem.
Wspomnienia wakacyjne pojawią się, jak tylko ogarnę fizycznie i duchowo otaczającą rzeczywistość.
Było naprawdę fantastycznie, słonecznie, ciepło, wyszaleliśmy się w morzu i basenie, opanowaliśmy nieco języka francuskiego i wróciliśmy do świata, gdzie co wyjrzę za okno to pada.
Majka oświadczyła mi dziś, że w przyszłości zamierza wykonywać wolny zawód, czyli pisać i ilustrować książki, co pozwoli jej na swobodne podróżowanie po świecie. Jest to jakiś pomysł :-)