Opowieści o małych pyrkach

Niniejszym rok szkolny 2007/2008 uważam za zakończony.
W tym tygodniu obskoczyliśmy ostatni angielski, zakończenie sezonu plastycznego w MDK, absolutorium na Uniwersytecie Uczniowskim, dzisiaj pożegnania z paniami w przedszkolu, uroczyste zakończenie roku w szkole i ostatnie zajęcia basenowe.
Kwiecie dla nauczycieli, instruktorów zostało rozdane, w domu przybyło klamotów, które od września zajmowały półeczki w szkole i przedszkolu.
Jutro czeka mnie wielkie pakowanie... na razie w proszku, bardzo w proszku. Mam dylematy, ile butelek z filtrami słonecznymi zabrać dla 5-cio osobowej rodziny, udającej się w rejony zdecydowanie słoneczne. I co wpakować do apteczki i ciągle to myślenie w kategoriach ciężaru bagażu (pięć bardzo grubych powieści w twardych okładkach raczej odpada).
Odnośnie dostępu do internetu w dalekim kraju nie mamy danych, więc może się zdarzyć przerwa w blogowym nadawaniu. Dwutygodniowa przerwa. I to by było na tyle. Idę pooglądać nasze puste jeszcze walizki, ku pokrzepieniu serca.

...do pełnoletności.


Kuba, niech pozostałe lata będą piękne, radosne i szczęśliwe.
Fajnie, że mi się trafiłeś na syna, super być Twoją Mamą!!!
Kocham Cię bardzo!!!

Niektórzy na półmetku...
Niektórzy na finiszu: kończy się rok szkolny i jesteśmy na ostatniej prostej przed wakacyjnym wyjazdem. To już w niedzielę, zupełnie nowe doświadczenie, bo mam spakować moje dzieci oraz nas w walizki i nie przekroczyć limitu kilogramów. Dla kogoś, kto ostatnimi laty nie ograniczał się w bagażach i dociskał klapę dużego bagażnika samochodowego to wielkie wyzwanie.
Atrakcyjności i pikanterii przygotowań dodaje fakt, że od poniedziałku Julianna jedzie na antybiotyku z okazji szkarlatyny. Bez komentarza...

...tak jednym słowem można by opisać miniony weekend.
Zaczęło sie banalnie od zakupów w celu uzupełnienia braków, głownie w zakresie napojów chłodzących i owoców, bo przy takich temperaturach nie mamy ochoty na bardziej konkretne jedzenie.

Po południu czekały nas emocje sportowe.
Przed startem


Płynie, a na trybunach tata i rodzeństwo skandują: "Ma-ja, Ma-ja, dawaj, dawaj".

Dopłynęła jako pierwsza, odebrała medal za uczestnictwo, a ponieważ było jeszcze kilka wyścigów w jej kategorii wiekowej, poszłyśmy do szatni się ubierać. Dokładne czasy miały być przedstawione w późniejszym terminie, najprawdopodobniej w poniedziałek.
Jeszcze ostatnia fotka


Gdy Majka była już ubrana w suknię usłyszałam, że jest wzywana przez mikrofon. Okazało się, że...


W dzikim tempie założyła z powrotem strój i poszła na podium. Niestety matka wzruszona zdjęcia nie zrobiła. A oprócz medalu była też nagroda rzeczowa: plecak z myszką Minnie

Po zawodach nadszedł czas na zupełnie inne przeżycia.


Julka ze względu na planowany bardzo późny powrót została w domu z babcią a my mogliśmy przeżyć kilka niezwykłych godzin, będąc tak blisko, niemal na wyciągnięcie ręki (dziękuję Ci Marzenno!!!)




Było pięknie, nie sposób tego opisać słowami, były chwile radosnych śpiewów i tańców, ale i chwile głębokiej refleksji i zadumy.
Dzieciaki dzielnie wytrwały do północy i wtedy ewakuowaliśmy się, odpuściwszy sobie przejście przez Bramę-Rybę, baliśmy się, że w powrotnej drodze utkniemy w korkach i nad ranem wrócimy do Poznania.
W przyszłą sobotę zabierany naszą najmłodszą pociechę na Lednicę Malucha.

Niedziela minęła nam w atmosferze letniego lenistwa: najpierw były lody dla naszej medalistki.


A potem szaleństwa grillowo-basenowe u przyjaciół.

- "Mamoooo, a Kuba nas bił swoją nogą".
Ja: "Dlaczego"
- "Bo my z niego ściągałyśmy kołdlę...po plostu".

- Mamooooo a on na mnie mówi "młoda"...
- Mamooooo a Maja na mnie mówi "kochanie"...

Weekend z obchodami Dnia Dziecka mieliśmy wypełniony atrakcjami różnego rodzaju, dostosowanymi do wieku uczestników..
W sobotę rano ze starszymi, czyli Kuba i Majką ruszyliśmy do Lądu, gdzie mieliśmy szkolne spotkanie integracyjne. Dzieciaki szalały po łące i co chwila tankowały wodę, ja plotkowałam w cieniu z rodzicami.
Przyjechaliśmy sporo przed czasem, więc mieliśmy okazję poszwendać się po jeszcze pustym i spokojnym terenie.


Potem udaliśmy się na Festiwal Kultury Słowiańskiej i Cysterskiej i tam niektórzy przymierzali elementy rycerskiego rynsztunku.


Walczyli


Poza tym z pierwszego rzędu oglądaliśmy zdobywanie grodu Ląd: byli rycerze, konie, strzelanie z łuku, atak taranem na bramę, "trup" ścielił się gęsto...




Podczas, gdy my rządziliśmy w Lądzie Julianna miała tatę tylko dla siebie. Tata pracował w domu, ale mieli też sporo czasu na wspólne zajęcia (na przykład popołudniową drzemkę).

W niedzielne południe wspólnie z przyjaciółmi w składzie czterech dorosłych i ośmioro dzieci (10 miesięcy - 9 lat), pospacerowaliśmy po Starym Rynku nakarmiliśmy gołębie, ja zrobiłam mnóstwo zdjęć dzieciakom cudzą super lustrzanką (więc nie mam tych zdjęć na razie i nie wiem, kiedy mieć będę). Pogratulowaliśmy sobie, że nie wybraliśmy się na konkurs lotów Red Bulla . Miasto na te okoliczność było totalnie zakorkowane!!!
Późnym popołudniem nadszedł czas na niespodziankę dla Majki i Kuby, czyli wyjście do Filharmonii na koncert dla dzieci. Oprócz muzyki największy zachwyt wzbudził taniec i kostiumy uczniów szkoły baletowej.
No i poza tym przez cały dzień towarzyszyły nam bańki mydlane i lizaki.
Dzień Dziecka wszyscy zainteresowani uznali za bardzo udany :-)