Z pamiętnika Hubercika

Wzrusza mnie ten roczny berbeć. Jego dziki pęd po mieszkaniu, rozwiana burza włosów, uśmiech rozkładający na łopatki i ujawniający 8 zębów. Te dialogi, które stara się prowadzić. Nowe umiejętności, które z dumą prezentuje przed publiką. Jeszcze tak niedawno był maleńkim wielkanocnym kurczaczkiem... Sporo przeszedł przez te 12 miesięcy.
życzę Ci skarbie mnóstwa okazji do spontanicznej radości, wielu czarodziejskich niespodzianek każdego dnia, umiejętności radowania się z odkrywania świata i poznawania ludzi. Zdrowia, które da siły na radzenie sobie z trudami życia. Kocham Cię.

- Ty rozbójco i burzelcu!!!!
Takimi twórczymi epitetami miota ostatnio Hubert ciskając jednocześnie ocznymi gromami w stronę coraz sprawniej biegającego i piszczącego Kacpra. Mamy kolejny kryzys w relacjach braterskich. Jeden kocha drugi ucieka.
- Nie będę z nim siedział, nie lubię jak Kacper jest szczęśliwy!
I tu jest pies pogrzebany. Nasze dziecię starsze znów zapragnęło świata i rodziców tylko dla siebie.
Mamy tupoty, pokrzykiwania, zagryzania zębowe, łzy wielkie jak grochy- wszystko by zwrócić na siebie uwagę. A nam złudnie się wydawało, że niczym potomkowie Salomona- każdemu po równo. Ech- mądrości ciut i cierpliwości ciut więcej niż mnóstwo poproszę od zaraz