Z pamiętnika Hubercika

Berbeć Kacprem nazywany chodzi. Nie mogę przyzwyczaić się do tej pionizacji. Rozkłada mnie na łopatki jego pełen dumy uśmiech. Wkracza do pokoju odpychając drzwi i wzrokiem "mówi" ha , stoję, niech mnie który przegoni"....

Przeobłędny jest. Do Huberta zaczyna docierać, że jest szansa na to, że jeszcze z niego niezły kompan do zabawy będzie

Scenka z życia rodzinki zwykłej. Niedziela. Każdy szuka odpowiedniego dla siebie kąta, mama- wyciszenia. Jedno dziecię stoi i mówi, i mówi, i mówi, i mówi. Któż z rodziców tego nie zna. A potem Mama błagającym tonem:
-Proszę, daj mi chwilę dla siebie.
- Proszę, daj mi chwilę dla siebie. odpowiada dziecię z niezmąconym spokojem.
- Niezła zabawa się szykuje...
- Niezła zabawa się szykuje...
- Ciekawe co jeszcze wymyślisz?
- Ciekawe co jeszcze wymyślisz?
- Jestem już zmęczona.
- Jestem już zmęczona.
- To cóż, że ze Szwecji- oznajmia podstępna kobieta
- To cóz ze ze Swecji- nie poddając sie wygłasza młodzież.
- Stół z powyłamywanymi nogami- kontynuuje okrutna mama
- Stół z połymanymi nogami- dumnie wypowiada Hubert.
zaświtała mi moja ostatnia szansa wygranej, nabrałam powietrza i:
- Król Karol kupił Królowej Karolinie korale koloru koralowego
- ... A co mnie to obchodzi

1:0 dla dorosłych ;)