Malinowy dom

9 marca wykonałam słynny wśród ciężarnych powyżej 35-go roku Test Papp'a.

Zaczyna się od szczegółowego badania USG, które obejmuje ocenę wielkości płodu, tętna oraz przezierności karkowej. Dodatkowo bada się inne parametry, ale te są zdecydowanie najistotniejsze.

Tego samego dnia, zaraz po badaniu USG, pobierana jest krew w celu oznaczenia specyficznego białka (Pappa), hormonu beta hCG i czegośtam jeszcze. Na wyniki czeka się tydzień.

Oczywiście przez ten tydzień miałam niezłą biegunkę myśli. Głównie dlatego, że przezierność wyszła nieco za wysoka (2,7 mm), a tętno trochę za niskie (148). Wyniki analizy krwi jednak mnie uspokoiły. Test wyszedł prawidłowo i mam baaardzo małe szanse na wady genetyczne płodu.

Teraz - ze względu na podwyższoną przezierność - zostanie tylko zbadanie echo serca płodu, ale to dopiero około 20 tygodnia.

Nie puszczajcie kciuków!

:)

Wczoraj wieczorem dziewczyny usiadły przed telewizorem, a my włączyliśmy nagranie z badania USG.
Dostały zagadkę - Co to takiego?

Kaja: To jest dziecko?
Ja: Tak. A jakie to dziecko?
Kaja: Człowieka?
Ja: Zgadza się :)
Kaja: A czyje to dziecko?
Ja: Nasze.
Kaja: Będziesz miała dziecko? To będzie Twoje dziecko? Naprawdę będzie dziecko?
Ja: Naprawdę :)
Kaja: Już się nie mogę doczekać kiedy pójdę do szkoły i powiem Julce! Naprawdę będzie dzidziuś? Ale fajnie! Tak się cieszę!
Natalia: A gdzie jest to dziecko?
Ja: W brzuszku. Muszę teraz bardziej na siebie uważać, żeby dzidziuś urodził się zdrowy.
Natalia: No tak. I nie możesz teraz stawać na głowie.

Chyba jestem gotowa na takie wyrzeczenia ;)

Wracamy z Kają z zajęć fasolkowych do domu i zaczyna się w drugim rzędzie rozważanie...

K: Tak sobie myślę ile ja będę miała dzieci jak będę duża
M: No i o ilu dzieciach myślisz?
K: Chyba chciałabym mieć dwoje.
M: Ja też jak byłam mała chciałam mieć dwoje bo w mojej rodzinie była dwójka - ja i mój brat. Teraz myślę, że super byłoby mieć troje. Twój tata miał dwójkę rodzeństwa i zawsze uważał, że troje dzieci w rodzinie to bardzo dobry pomysł.
K: No tak. Ja bym chciała mieć jeszcze młodszego brata.
M: Kto wie? Może jeszcze będziesz miała.

po dłuższej chwili zastanowienia

K: Mamo!? Ale TO SIÊ JESZCZE DA?!?!

No bo kto w tak poważnym wieku lat 7 jeszcze ma rodzeństwo??? Myślała, że sklep już zamknięty :)

Ostatnie dwa tygodnie były przepełnione strachem i obawą o dalszy przebieg ciąży.

Dostałam się do pana profesora o uroczym nazwisku Dziubek, który skierował mnie na ponowne analizy krwi do szpitala zakaźnego. Musiałam ponownie zbadać obydwa miana przeciwciał cytomegalii plus, jeśli to będzie zasadne, awidność przeciwciał IgG.

Byłam u pana profesora we wtorek, a już dwa dni później kazał mi przyjść ponownie z wynikami. Pomyślałam, że starszy pan się pomylił, bo to niemożliwe jest, żeby tak szybko uzyskać wyniki. Przecież pytałam w dwóch laboratoriach prywatnych wcześniej o oznaczenie awidności. Jedno z nich oszacowało czas otrzymania wyników na 2, drugie na 3 tygodnie...

Z samego rana w środę zjawiłam się w szpitalu i szybko uciekłam widząc kolejkę 50 osób. Nie zaliczałam się do tzw. pacjentów NFZ-towych, więc miałam przyjść po 10-tej.

Pani pobierająca mi krew stwierdziła, że oczywiście wszystkie wyniki, w tym awidność, będą następnego dnia po 14-tej.

Przeciwciała wyszły dodatnio (IgG 37, IgM 1,33) a awidność prawie że wysoka - 0,57.

Wg pana profesora to w zupełności wystarczy, żeby się przestać martwić. Wysoka awidność (powyżej 0,6) przeciwciał odpornościowych IgG oznacza, że są one w organiźmie dłużej niż 3 miesiące. Awidność 0,57 oznacza, że na pewno już je miałam jak 11 tygodni wcześniej zaszłam w ciążę.

Innymi słowy - na razie mogę martwić się trochę mniej.