Przygody Pana Michała

No to mam już szkolniaczka w domu. Sama nie wiem, kiedy to się stało - że Michał tak wyrósł...
Mój synek żyje nadzieją, że będzie się uczył o zwierzętach, a zwłaszcza o tym, co mają w środku...

A wczoraj to było tak:
Miejsce: sala klasy IA
Osoby: pani wychowawczyni i cała klasa
Dzieci miały się przedstawić i powiedzieć co lubią.
Bartek: Nazywam się Bartek i lubię wcinać parówy.
Maciek: Nazywam się Maciek i bardzo lubię spać.
Michał: Nazywam się Michał i lubię skolopendrę.
Pani: A co to jest skolopendra?
Michał: To przecież taki parecznik!

Pani więcej nie zapytała o nic Michała do końca zajęć, choć usilnie podnosił rekę.....

Może jeszcze kiedyś da mu szansę???

Miejsce: pokój M., statek kosmiczny (w tej roli odwrócone krzesło obwieszone różnymi przedmiotami :-))

M: Ja jestem kapitanem statku!
Ja: Jakiego statku?
M: Kosmicznego, chodź zobacz
Ja (idę)
M: A tu jest grzybnia!
Ja: A do czego?
M: Tak się formuje kule (pokazuje) i celuje w inny statek, i tam się rozpryskuje i oblepia. A potem bakterie zjadają ten drugi statek i już po nim.
M: No to patrz. Startujemy. Ty jesteś majtkiem.
Ja (hehe) :-)
M: Odliczamy 3-2-1-0 start (słychać odgłosy startu)
M: Pobrałem całą siłę, odpaliłem silniki. Wchodzę na orbitę i wyszłem z orbity okołoziemskiej. Teraz wchodzę w orbitę okołoziemską Czerwonej Planety Marsa. Sprawdzam wskaźniki.
Jesteśmy niedaleko równika. Wychodzimy. Zbieramy materiał do badań. Uwaga czujniki wskazują życie!
Zbliżają się. Chodźcie tu, zadrę z Wami, będę walczyć do ostatniej kropli krwi. Uwolnię siłę, która drzemie w moich mięśniach.
Ty pilnuj statku i kamieni, a ja nas ocalę!!!