Różowe okulary

W niedzielę galeria świętowała swoje pierwsze urodziny.

Nie wpadła bym na pomysł, żeby tego dnia świętować, ale byłam zmuszona. 

Ela miała z tej okazji występ ze swoim zespołem.

Komentarz jest według mnie zbędny ;-)

Dodam tylko, że byłam obok, wgapiona w monitor (ups).

Dziś Emilka cały dzień broiła. Kiedy robiłam obiad wylała całą miskę wody na meble i dywan u Eli w pokoju, próbowała umyć Eli biurko ścierką umaczaną wcześniej w tej misce i zalała jej zeszyty.

Potem chciała pomóc tatusiowi i umyć mu mokrą ścierką klawiaturę (przy włączonym komputerze).

Roznosi ją energia i ma 10 pomysłów na minutę. 

Właśnie na chwilę usiadła, je winogrono a skórki wyrzuca tatusiowi na prześcieradło :)))

Słyszę to ostatnio parę razy dziennie. Jest to fantastyczna odzywka Eli, używana zawsze wtedy, kiedy okazuje się, że ja coś do niej mówię a ona mnie nie słucha lub powiem coś dla niej niewygodnego... 

Częstotliwość z jaką owo stwierdzenie się pojawia powoduje u mnie frustrację a w fazie ostrej pobudza mordercze instynkty. Dochodzę też niestety do przykrego wniosku, że Ela nie słucha mnie wcale.

Z coraz większym rozrzewnieniem oglądam takie zdjęcia i wspominam, jak to było kiedy byłam dla mojej Eli całym światem :)

Zdjęcie sprzed 8 lat bez 5 dni.

Ja mam odczucie, że raczej mało zdjęć Eli ostatnio, ale Elę ostatnio trudno sfotografować. Po pierwsze nie jest zbyt chętna, jak już się zgodzi to przedziwnie pozuje i bardzo szybko się nudzi. Na spacery ze mną już nie chce chodzić, muszę się chyba pogodzić z tym, że będzie teraz więcej zdjęć Emilki.

Nie są to jakieś najnowsze zdjęcia, ale za to bardzo na czasie. Wieczorem po tym spacerze Emilka już miała gorączkę i od tego czasu z domu wychodziłyśmy głównie do lekarza :/

Nie pstrykałam dużo, bo za towarzystwo miałam pomocną Emilkę, ale o dziwo kilka udało się zrobić nie zruszonych i nawet niektóre z tych zdjęć mi się podobają więc się podzielę z Wami :)

Aktualnie czekam na wyniki wymazu i wizyty u dwóch różnych specjalistów.

Może koło wtorku będę coś więcej wiedzieć i mam nadzieję odetchnę z ulgą, bo to pewnie jakieś pierdoły wyolbrzymione przez przewrażliwioną matkę...

Wczoraj byliśmy na pierwszej wizycie u psychologa dziecięcego w sprawie Eli. Wywiad trwał około 1,5 godziny. Pani psycholog sprawia wrażenie doświadczonej. Mówi tak, że mam odczucie, że dobrze wie co robi. 

Za dwa tygodnie pierwsza wizyta z Elą.