Osobno i w duecie

Krzyczał Antoś podskakując energicznie.

Powodem tej radości była utrata zęba!
Na tę chwilę czekał już jakiś czas. Odkąd zaczęła ruszać się dolna jedynka, codziennie mnie pytał: "Mamusiu kiedy mi ten ząb wypadnie? Filip ma już dwie dziury a Olaf trzy!!! A ja żadnej!".

Ząb ruszał się we wszystkie strony ale tkwił.
Kiedy (pamiętnego 20 kwietnia;)) po raz n-ty zajrzałam mu do buzi, zobaczyłam, że nowy ząb już się przebił więc sprawnym ruchem po prostu "wyjęłam" mu te jedynkę.
Najpierw było zdumienie a potem radość!!!
Wróżka zębowa szykuje już małe "conieco" a mleczak czeka na obiecaną "szkatułke na mleczki".


Piewrszy ząb uróśł mu wczesnie, miał niespełna 4 mies. Jak to dawno było...

pozdrawiam troche nostalgicznie:))

"że najważniejszym przesłaniem pontyfikatu jest miłość i że człowiek jest piękny.
Piękna jest kobieta i piękny jest mężczyzna, piękne jest to, co jest między nimi, i z tego wyrasta kościół".


Są to słowa jednego z papieskich przyjaciół, słowa oddające to, co czuliśmy wtedy, kiedy Ojciec Święty umierał...
Wierzę w nas, wierzę, że ludzie zrozumieją, staną się lepsi, że Jego życie i umieranie, tak godne, spokojne - czemuś służyło.

Tak bardzo tęskno, smutno... Jednocześnie tak wielka nadzieja i nagła pewność, że Bóg przede wszystkim jest Miłością i nie pozwoli aby stało się coś złego......
Do zobaczenia ..... Ojcze ..