Moj boski Filipowski

-Kto ty jesteś?
Filip: -Polak mały
-Jaki znak twój?
F: -Orzeł biały
- Gdzie ty mieszkasz?
F: -2B

To nr naszego bloku :)
................
Filip rozwija się w mowie. Kiedyś na telewizor mówił: ninioninio. Na motorolę: oa. Dziś pięknie wymawia dużo trudnych nazw. Jeszcze został mu majonez zamiast poloneza :)

...............
Polak mały jest już w domu. Dziś zdjęto mu szwy. Przez następny miesiąc ma się smarować maścią na blizny. Ale jest dobrze, mam nadzieję, że nie została mu żadna fobia z tego pobytu w szpitalu. W końcu miał dobre towarzystwo na sali - Dawida, który urodził się dokładnie tego samego dnia co Filip :)

Dzis Filip trafił do szpitala na chirurgię.
W niedzielę byliśmy na wycieczce i Filip się wywrócił. Ale tak nieszczęśliwie, że podstawą nosa i częściowo okiem trafił w brzeg schodów. Głęboka dziurka na nosku została zaszyta dwoma szwami, a rozięte oko zaklejone małym plasterkiem. Wczoraj Filip obudził się z okiem zaklejonym ropą, dziś też. Zaczął też coraz bardziej puchnąć na linii oczu. Przestraszyliśmy się i pojechaliśmy do szpitala.
Oczywiście przychodnia chirurgiczna strajkuje i przyjmuje tylko dzieci z nagłych wypadków. Wykorzystaliśmy swojego znajomego ze szpitala, żeby chociaż ktoś rzucił okiem na tą opuchliznę. Pewnie by nas odesłali z kwitkiem, albo i bez kwitka. Na szczęście zobaczył Filipa chirurg i od razu zapisał go na oddział. Niestety musiał rozciąć Filipowi to , co było zszyte, żeby odsączyć ropę. Mogło dojść do zakarzenia, aż boję się pomyśleć, co by było, gdybyśmy się nie upierali. Teraz synek dostał anytbiotyk i czekamy na wyniki i na poprawę. Dziś nocuje w szpitalu Darek, bo ja jutro mam zakończenie roku szkolnego.
Wygląda okropnie, biedulek.