Mój mały trudny świat...

Bez jutra nie da się śnić dobrego snu, kiedyś minuta była dla mnie wiecznością, dziś uczę się przyszłości, są marzenia i te w ogóle i te do spełnienia, są plany, gotowe do snucia, chęci do natychmiastowej eksploatacji. Jeszcze się tego doczekam, wpatrzona w Twój spokojny sen, będę trwała w niespokojnym niedowierzaniu, przegonię wszystkie złe sny, które śmią się pojawić nad łóżeczkiem, pragnienie uciszę aromatem włoskiego kopru tuląc Cię do pustej, pełnej miłości piersi.
Za oknem nieubłaganie daje znać o sobie zima, jestem gotowa, by się z nią zmierzyć, ze wszystkimi datami jakie ze sobą niesie, ku mojemu doczesnemu przerażeniu. W cieniu mojego oddechu, w szronie otulającym rzeczywistość zaokienną, stanę, gotowa. Trwać tak będę w podzięce za te sekundy, za te momenty, miłość nieopisaną wskrzeszając poraz kolejny, niezliczony. Wiem, że spotkamy się dopiero w niebie i chociaż trudno z tym żyć mnie matce, podnoszę swoje wątpliwe jestetswo i trwam w miłości do Was. Wiem, pamiętam, tego dnia byliście, tamtego mieliście być, ten dzień Was odprowadzał na nie ten świat, wiem...Ciężkie dni, cyfry-daty, jak znaki wypalone na ciele, chcę żyć z ich świadomością, ze świadomością Was. Umiem. Wieszając na choince imienne aniołki, poślę im siłą rzeczy smutny, bezsilny uśmiech. Stół nakrywam myślami dla siedmioosobowej rodziny, Was już nie ma, Jej jeszcze nie ma, ale jesteśmy razem... Jesteśmy razem :) Wasz tatuś bardzo się stara, wesprzyjcie go proszę, nie prosi o pomoc, nie umie, bezkresna jest jego miłość do Was, niedowierzanie potencjalnemu szczęściu jeszcze większe..Musimy trzymać się razem...
Grudniowe dni przyniosą naszemu domostwu korzenny, piernikowy aromat , ciepło cynamonowo waniliowych świec, pierwsza choinka, pierwszy tu nowy rok , kolejny rok, nie wiadomo jaki rok...
Grudzien, jestem gotowa...

W dniu dzisiejszym, w godzinach przedpołudniowych, na cmentarzu, przy grobie, podeszła do nas para, dziewczyna zapaliła znicz, powiedziała "cześć" i "trzymajcie się", odpowiedzieliśmy "dziękujemy", ale dopiero jak odeszli zdaliśmy sobie sprawę, że w tym wszystkim nie skojarzyliśmy kim są...

Bardzo prosimy, odezwijcie się do nas, raz jeszcze z całego serca dziękujemy...